Κώστας Μόντης
Στιγμές
Έχω κάτι να πω στη θάλασσα.
Πάρτε με κοντά της το πρωί πούναι μονάχη.
*
Γιατί τόσα Μνημεία στον Άγνωστο Στρατιώτη
κι ούτ’ ένα στον Άγνωστο Άνθρωπο;
Εμείς που θα βάνουμε τα στεφάνια μας;
*
Ποιος θα μας ξαναδώσει εκείνο το Σαββατόβραδο
πούχε μπροστά του την Κυριακή;
*
Παράγινε το σπίτι σπίτι απόψε
παράγινε δωμάτιο το δωμάτιο.
*
Τρεις φορές το ίδιο χελιδόνι
πέρασε πάνω απ’ τον ίδιο στίχο.
*
Ήταν μια απρόσεχτη άνοιξη
που άφηνε όπου τύχαινε τα πράγματά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου